‏غروب جمعه تراژدیهه که نقطه‌ی اوجش صدای اذونه، همونجاس که دیگه مطمئن میشی همه چی تموم شده !!!

هر وقت گناهی می کنم خدا باهام قهر می کنه

نهایت قهرش بین دو اذونه دوباره صدام می کنه

ومن این بار می نویسم که خدا عشق است

و من عاشق خدایی هستم که چه بخواهم و چه نخواهم دوستم دارد

و می دانم : بدون لطف او تنهای تنهایم.