یه مرحله‌ایم از رابطه هست که فقط حرف زدن باهاش حالتو خوب میکنه، چون میدونی پناهته، چون میدونی تکیه‌گاهته، چون میدونی براش مهمی، چون میدونی غمت غمشه خوشیت خوشیش، و هیچ چیز دیگه‌ای تو اون لحظه قادر نیست آرومت کنه مگر حضور خودش
اگه به این مرحله رسیدین تبریگ میگم شما بفنا رفتین