کوچک تر از آنم بگویم مالِ من باشی
پرواز را از تو بگیرم، بالِ من باشی

من حولِ تو می چرخم و شاید که یک روزی
پیشانی ام مال ِ تو و اقبال ِ من باشی

پاییز هم آبستن اردی بهشتم بود
فرقی ندارد در کجای سال ِمن باشی

ای چشم ِ تو آماده باش بی پناهی ها!
دیروز نه، فردا نه، باید حال ِمن باشی

کم رو تر از آنم که حتی فکر می کردی
حالا جسارت! می شود که مال ِمن باشی؟