دیشب باز دلم راشڪستۍ...
اما اینبار تمام توانم براۍ جمع ڪردن تیڪه های شڪسته دلم ڪافۍ نبود...
ڪم آوردم...
جاڹ ڪَندم...
دست وپازدم....
بیچاره دلم...
ڪه دراین تلاش من بیشتر خردشد
اماتوچه؟
توچه ڪردۍ؟؟؟؟
تنهاباگلایه هایت نمڪ بززخمهایم زدۍ
نمۍدانم شاید درشهرتو شڪسته هارا بانمڪ بهم میچسبانند....
درشهرماڪه با اشڪ .......
اگرگذرت برشهرما اُفتاد باچتر بیا
هواۍ شهرما همیشه بارانۍست!

وقتی ناله های خردشدنم زیرپای بارون نوای دل انگیزی شد... چه فرقی می کندبرگ سبز کدام درختم...