ای کاش تو بودی که بخوانی غزلم را
اشعار مرا خوب بخوانی و ببینی اجلم را

از درد دلم پیر شدم تاب و نفس رفت
ای کاش تو بودی که بگیری بغلم را

یک عمر به قلبم زده ام حسرت آنکه
یک لحظه بمیرم که ببینم عسلم را

من خیره شدم بر تو و آن چشم قشنگت
شاید تو ببینی رخ زرد و خجلم را

در پیش خدا شافی من از غم خود باش
تا بلکه خدا هم بپذیرد عملم را

هرکس مرتکب اشتباهی نشده ، اکتشافی هم نکرده است
#گالیله#