اعتراف میکنم بچه که بودم بعضی وقتا توهم برم میداشت فکر میکردم قالیمون دریاست و اگه از حاشیه اش پام بره بیرون غرق میشم، اونقدر در نقشم غرق بودم که اگه پام بیرون از کادر میشد احساس نفس تنگی میکردم، یه همچین بچه آکتوری بودم من