یه لحظه‌هایی میرسه که هیچ کس،
مطلقا هیچ‌کس، یار و یاورت نیست.
فقط و فقط خودت باید یه سری بارهارو به دوش بکشی.
این یه حقیقت تلخه.
اینکه در نهایت انسان با وجود همه آدمای
حاضر تو زندگیش، یه موجود تنهاست.