ازت نمیگذرم ... نه به خاطر خودم ...به خاطرمادرم‌... که بعداز رفتنت تمام لحظه های بی قراری و دلتنگی منو یواشکی پشت دراتاقم گریه کرد...

تمام راه را نیامده برگشتم..."نیامده آمدن" میدانی چقدر رنج دارد؟؟؟؟
برای تو که می آیی چه اهمیتی دارد؟؟؟
می آیی ونمیبینی...می آیی ومیگذری...
من نمی آیم اما میبینمت..نمی آیم اما نمیگذرم حتی ازیک رد پایت...حتی ازآن دانه ی تسبیحی که
به اشتباه دراتاقم جاگذاشتی...همان دفعه ای که آمدی وندیدی...آمدی وگذشتی!...