I love that feeling when you talk stuff out with someone and you both become aware that neither of you were wrong. You just saw the scenario differently. Talking really should be about seeing things from both perspectives, rather than the need to be right.

عاشق اون حسیم که همه‌ی سنگاتو با یه نفر وا می‌کنی و هر دوتاتون می‌فهمید که هیچ کدومتون اشتباه نمی‌کردید. صرفاً یه دیدگاه متفاوت نسبت به قضیه داشتید.
حرف زدن باید جوری باشه که از دیدگاه هردوتون به همه‌چی نگاه کنید تا اینکه بخواید پافشاری کنید که حق با خودتونه.

Have you ever been so close to someone that you were never in a relationship, but when you both stopped talking it felt like a breakup?

تاحالا شده انقدر به یکی نزدیک باشی که هرگز باهم توی رابطه‌ای نبودید، ولی وقتی هر دوتون دست از حرف زدن باهم دیگه برداشتید حس بهم زدن رابطه رو داشته؟


. .

آهاااای!
تویی ک عاشق منی!
تویی ک از من متنفری!
من هردوتونو دوست دارم!
چون
اونی ک عاشق منه... من تو قلبشم!
اونی ک از من متنفره... من تو ذهنشم!