تو رفتی از دست من و دست همه رو شد
دستان گرم دوستان تیغه ی چاقو شد

از دوستانم دشمنی را بیشتر دیدم
این روزها من دشمنان را دوست تر دیدم

دلخسته از نیرنگ و تزویر رفیقانم
مثل نهالی در دل بی رحم طوفانم

تنهاتر از فرمانروای مانده بی لشگر
از قلعه ای ویران شده در جنگ ویران تر

بی کار و کس بی همنفس بی سایه بی همراه
تنهاترم از اولین انسان روی ماه

#مجید_احمدی

سکوت قبل طوفانم اگر این طور آرامم..من از ناگفته های مصلحت آمیز سرشارم

دور از تو ،
برکه اي جا مانده از طوفانم
که از کناره ها به درون ،
مي خشکم ..