ساعت ها به کاشیه های حمام خیره میشوی ...
غذایت را سرد میخوری ...
نهار را نصفه شب صبحانه را شام ...
لباسهایت دیگر به تو نمی آیند ...
همه را قیچی میزنی ...
ساعت ها یک آهنگ تکراری گوش میکنی و هیچوقت آهنگ را حفظ نمی شوی ...
شب ها علامت سوال های ذهنت را میشماری تا بخواب بروی ...
تنهایی از تو آدمی می سازد که دیگر شبیه آدم نیست ...
میشنوی مخاطب خاص ....؟؟؟

خودتو گم میکنی
ساعتها زیر دوش به کاشیهای حموم خیره میشی
غذات و سرد میخوری
صبحانه رو شام ، نهار و نصفه شب!
لباسات دیگه به تنت نمیاد
همه چیو قیچی میزنی!
ساعتها به یه آهنگ تکراری گوش میکنی و هیچوقت اونو حفظ نمیشی ......!
اینقدر علامت سوالای توی فکرت و میشمری ......
تا آخرش روی بالش خیست خوابت ببره!
تنهایی از تو آدمی میسازه ...
که دیگه شبیه آدم نیست!