دل آدمیزاد مثل سنگ می‌مونه، منتهی سنگ سستی که هزارتا تَرَک‌ روش افتاده.
با هر اومدنی گرم شده و با هر رفتنی سرد، هر حرف زمختی شده یه پُتک که خورده توی سرش و هر بار امیدوار شدن تبدیل به سنباده‌ای شده که کشیدن روی تنش.
از هیچ کدوم اینا له نشده، کم نشده، همون دله و همون سنگ.

صبح جامی‌ست پُر از حس هم‌‌آغوشیِ تو
لب بیَفزای بَر این مَستیِ بی‌باده‌یِ ما...!


. .

مائیم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم،

گویند سرانجام ندارید شما
مائیم که بی‌هیچ سرانجام خوشیم.

#مولانا

‌
صبح
جامی‌ست
پُر از حس هم‌ آغوشیِ تو
لب بیَفزای
بَر این مَستیِ بی‌باده‌یِ ما...!

#محمد_بزاز

صبح
جامی‌ست
پُر از حس هم‌ آغوشیِ تو
لب
بیَفزای
بَر این مَستیِ بی‌باده‌ی ما...

#محمد_بزاز

- صبح جامی‌ ست
پر از حس هم‌ آغوشیِ تو
لب بیفزای
بر این مستیِ بی‌باده‌ی ما..

#محمد_بزاز

مرا به باده‌ چه حاجت
که مستِ روی تو باشم....

✨
پُر کن از باده‌ یِ چشمت
قدح صبحِ مرا
خود بگو من ز تو
سرمَست شومـ یا خورشید☀️

مائیم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم

گویند سرانجام ندارید شما
مائیم که بی‌هیچ سرانجام خوشیم

(مولانا)

مرا به باده‌ چه حاجت
که مستِ روی تو باشم....