ادِت بیار اون روز اون ساعت/ پشتِ نمایشگاه دمِ مترو/ اونجا براى دفعه ى اول/ باید مى دیدم روى ماهِت رو/ چشمات و دیدم زندگى لرزید/ دلتنگىِ قلبم فراهم شد/ بعدِ یه پاییــزِ پر از دورى/ #دنیاى_ما_اندازه_ى_هم_شد/ گفتم بمونم پیشِ تو شاید/ دنیام و از دلشوره بردارى/ شاید تو هم مثلِ من و رستاك/ دیوونه ى بارون و گیتارى/ اما یه چَن وقته كه مى بینم/ لحنت غریبه تر شده با من/ فهمیدى غرقِ موجِ مـوهاتم/ موهات و كوتا مى كنى عمدن/ بعدِ تو شعر وُ خوب فهمیدم/ با فكرِ تو تب مى كنم اما/ حرفِ دوباره دیدنت مى شه/ شهر و مرتب مى كنم اما/ مى ترسم این آغوشِ تكرارى/ واسه تو وُ دنیات كم باشه/ با این همه برگرد اگه حتى/ پاییـزِ سالِ بعد هم باشه