ندگی سخت است! قبول.
روزگاری بد است! قبول.
حالا چرا مردم بایک دیگر بد اند؟
چرا بی وفایی ها زیاد اند؟
چرا دلشکستن ها زیاد شده اند؟...
چرا همه ی مان در عین حال که اطرافمان پر از آدم های جورواجور است. تنهاییم!!!
چرا دروغ هایمان زیاد از حد اند؟!
چرا دیگر کلمه ی دوستت دارم برایمان تکراری شده است؟
تکرار این کلمه به دروغ آنقدر زیاد شده است که دیگر یک دوستت دارم را از ته قلب را هم باور نمیکنیم!
دلیلش خودمانیم که آنقدر دوستت دارم های الکی به یک دیگر گفته ایم که وقتی کسی به ما می گوید دوستت دارم . دیگر باور نمی کنیم
بیایید دروغ هایمان را کم کنیم تا حداقل زندگی برای خودمان راحت تر و دلچسب تر باشد