بعضی آدمها خیلی آدم اند
خیلی بیشتر از معمول این روزگار
آنقدر که به خودت، به این روزها، به این شهر، به این مردم مدام و مکرر شک می کنی
آنقدر خالص و عجیب اند که یک چیزی توی قلبت جابجا می شود انگار
یک چیزی که گم شده است و گاهی گداری یکی بیدارش می کند
بعضی آدمها خیلی خوبند، آنقدر که دلت می خواهد بنشینی و همه غصه ها و خنده هایت را ، همه آرامش و زندگی ات را فدایشان کنی
دلت می خواهد بنشینی و نگاهشان کنی تا دلت خنک شود
بعضی آدمها آنقدر آدمند که همه بدی ها را از یادت می برند...