اگر به صد صورت مخالف باشد، به صورت، مخالف می نماید و به معنا یکی است.
تفرقه در صورت است و در معنا همه جمعیت است.
چنان که امیر بفرماید که خیمه بدوزند؛
یکی ریسمان می تابد،
یکی میخ می زند،
یکی جامه می بافد،
و یکی می دوزد،
و یکی می درّد،
و یکی سوزن می زند.
این صورت ها اگرچه از روی ظاهر، مختلف و متفرق اند، اما از روی معنا جمع اند و یکی کار می کنند.

" مولانا "

هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق
هم دعا کن گره تازه نیفزاید عشق

قایقی در طلب موج به دریا زد و رفت
باید از مرگ نترسید، اگر باید عشق

عاقبت راز دلم را به لبانش گفتم
شاید این بوسه به نفرت برسد، شاید عشق

شمع روشن شد و پروانه به آتش پیوست
می توان سوخت اگر امر بفرماید عشق

پیله رنج من ابریشم پیراهن شد
شمع حق داشت، به پروانه نمی آید عشق

فاضل نظری