حضور گم شده صد هزار آدمِ گم

حضور وحشی رنگ

طنین نعره ی مسلول و خنده ی مسموم

طنین دغدغه، جنگ

یکی به عربده گفت:

"درود بر آبی

به هر کجا که روی، رنگ آسمان آبی است"

به طعنه گفت کسی با غرور و بی تابی :

"ولی نبود آبی

میان هیچ رگی خون هیچ کس هرگز

درود بر قرمز"

فضای ساده و سبز زمین آزادی

در انفجار صدای ترقه ها در دود

نود دقیقه کدورت

نود دقیقه کبود

در آستانه در

غریب و غمزده طفلی کنار وزنه ی پیر

به فکر سنجش وزن هزار ناموزون

و پیرمردی گنگ

تکیده،تشنه،

به دنبال لقمه ای روزی

کدام استقلال؟

کدام پیروزی؟

برگ های پاییزی

سرشار از شعور ِ درخت اند

و خاطرات ِ سه فصل را بر دوش می کشند

آرام قدم بگذار ….

بر چهره ی تکیده ی آن ها

این برگها حُرمت دارند..

درد ِ پاییز ،درد ِ ” دانستن ” است