چیزی که ما را به هیولا تبدیل می‌کند این است که هرگاه پریشان و ناراحتیم به‌وضوح دربارهاش حرف نمی‌زنیم، بلکه درعوض آرامشمان را از دست می‌دهیم، فریاد می‌زنیم، قهر می‌کنیم و بداخلاق می‌شویم

بر روی دست ماندن این بارها بس است
غیر از تو رو زدن به خریدارها بس است

در لطف تو تحمل آه فقیر نیست
فیاض را صدای گرفتار ها بس است

این نفس مانع است ، خودت برطرف نما
بین من و تو چیدن دیوارها بس است

من بندگی ز ترس جهنم نمی کنم
بنده شدن بخاطر اجبارها بس است !

خیلی گناه می کنم و توبه می کنم ..
دیگر بس است .. اینهمه تکرار ها بس است

این بار را بخر .. که دگر راحتم کنی
بیهوده رفتن سر بازارها بس است

تو سفره را برای همه پهن می کنی
در مهربانی تو همین کارها بس است

ما را بهشت هم نبر .. اما قبول کن
لبخند تو برای گنه کارها بس است

آری فقط حسین مرا رد نمی کند
از این به بعد رفتن دربارها بس است

علی اکبر لطیفیان