روزگاریست که
سودای تو در سر دارم
مگرم سر برود
تا برود سودایت..

#سعدی
.

روزگاریست که سودای تو در سر دارم
مگرم سر برود تا برود سودایت

بزرگی را گفتند ؛
تو برای تربیت فرزندانت چه می کنی؟

گفت: هیچ کار...!
گفتند: مگرمیشود؟
پس چرا فرزندان تو چنین خوبند؟

گفت: من در تربیت خود کوشیدم، تا الگوی
خوبی برای آنان باشم.

فرزندان ؛ راستی گفتار و درستی رفتار
پدر و مادر را می بینند، نه امر و نهی های
بیهوده ای که خود عمل نمی کنند...

به جهنم که نیستی!
مگرمغول ها یک قرن تمام حمله نکردند؟
مگر نگذشت؟
نبودن تو هم می گذرد!

تو که باشی کافیست

مگرمن به جز نفس چه میخواهم!!

چکار به حرف مردم دارم ؟ زندگی من همین است !

شب که میشود عاشقانه ای می نویسم و خیره می شوم

به “عکست” و با خود فکر میکنم مگرمیشود تو را “دوست نداشت” ؟