‏از آدم‌های با حوصله و بااشتیاق خوشم می‌آد. اونایی که حوصله‌ی زندگی رو دارن، وقتی به چیزی علاقه‌مند می‌شن، پیگیر اونن و برای باورهاشون می‌جنگن.

همه‌ی آدما یه گرگِ درون دارن که یه گوشه‌ی وجودشون لم داده و برای لحظات خاص دندون هاشو تیز میکنه. از آدمها نه در لحظات عصبانیت، که تو لحظات سخت باید ترسید. اونجایی که از تمام اعتقاداتشون و باورهاشون میگذرن و گرگ درونشون رو آزاد میذارن. لحظه ی ترسناکیه اونجایی که میبینی حتی شریف‌ترین انسان‌ها هم وقتی چیزی برای از دست دادن ندارن، میتونن بد بشن.



. .