یکی از فانتزیام اینه ک برای چند سال برم خارج و موقع رفتن روی همه ی وسایل خونم پارچه سفید بکشم... و وقتی برگشتم بتکونمشون و خاک بلند شه و منم سریع از موقعیت استفاده کنم و توی گرد و غبار محو شم...

راست میگن غریبیو غریبه ها رو میشناسی
راست میگن غم نشسته تو صدا رو میشناسی
یکی از بس که دلش تو غصه سوخته اومده
یکی هر هشت تا النگوشو فروخته اومده
بعضیا از همه دنیا بریدن اومدن
بعضیا تمام راهو بو کشیدن اومدن
یکی از بس که دلش تو غصه سوخته اومده
یکی هر 8 تا النگوش رو فروخته اومده
بعضیا تو این حرم تا به ابد موندنی ان
بعضیا مثل منن مسافرن رفتنی ان
اومدم تا گره کور دعا رو وا کنم
هر چی که دار و ندارم نذر کفترا کنم
اومدم بغض صدامو بتکونم و برم
این ترانه نذریه اینو بخونم و برم