نازنینم ! 
عادت نیست از این فاصله برای تو نوشتن 
اجبار است 
اینجا هیچ چیز محدودم نمیکند 
نه زمان 
که خودت میدانی تنهایی ثانیه ها را ثابت تر از هر گونه مروری میکند 
و نظمِ تکرارِ لحظه ها ، درد ناکترین اتفاقی ست که برای روحِ همیشه منتظرت میافتد 
نه مکان 
راستی میدانستی سیاهچال ، پنجره ندارد ؟ 
اعترافش هم وحشتناک است ، ولی همین تاریکی ، همین سکوت محض ، این درد ، تو را به من نزدیکتر میکند.