روحِ من عاشق پاییزه
عاشق بارون ، بوی قهوه
عاشق هوای بارونی و
خیابون های خیس
عاشق لباس‌های گرم و
برگ‌های زرد و نارنجی ..

♡

‏
کسی چه می‌دانست که ما
چندبار تلاش کردیم روحِ‌مان را
زیبا نگه داریم!
وقتی که جهان فقط به ما زخم زد...

عزیزم،
تلاش
برای
فراموشیِ
کسی
که
روحِ
تو
را
لمس
کرده،
بیهوده‌
است.

میونِ اینهمه زخم خوردن
تو نوازش روحِ منی🤍

بعضی آدما با زخماشون، زیباترین روح‌ها رو نابود میکنن! چون خودشون طاقت دیدن نور و ندارن، چون وقتی به تاریکی عادت کرده باشی، نور و تهدید میبینی.

تلاش
برای
فراموشیِ
کسی
که
روحِ
تو
را
لمس
کرده،
بیهوده‌
است

با هرکسی مثل خودش رفتار نکن. اگر خوبی دیدی مثل خودش باش و اگر بدی دیدی ازش فاصله بگیر. نیازی نیست پلیدی به روح‌ت راه بدی، در حالی که می‌دونی می‌تونی با فاصله‌گرفتن از روح‌ت محافظت کنی.

نباید بذاری روح‌ت بمیره
وقتی که هنوز قلب‌ت زنده‌س 🤍

آروم کاموای قرمز رو دور مچش بست و گفت،
"می‌دونی این نشونه‌ی چیه؟ اینکه حتی مرگ هم نمی‌تونه ما رو از هم جدا کنه، روح‌‌هامون بهم گره خورده و هر جا که باشیم، در آخر راهمون بهم می‌رسه."

آخ آقای عباس معروفی شما چقدر ما رو درک کردی که اینو نوشتی:

"‌‌روحِ آدم را می‌جوند
تا حرفِ خودشان را به کرسی بنشانند؛
نه به عشق فکر می‌کنند
نه به گذشته‌ها
و یادشان نمی‌آید که روزی، روزگاری
گفته‌اند: «دوستت دارم»…!"


. .