بوی نو شدن می آید...؛
ولی
تو
همیشه
رفیق کهنه ى من بمان...!
گندم های هفت سين به گندم های آسياب گفتند:
"قصه ی ما گرچه نان نداشت،
اما پايانی سبز داشت...!"
*پايان امسالت سبز باد*

«نذر کرده ام
يک روزي که خوشحال تر بودم
بيايم و بنويسم که

زندگي را بايد با لذت خورد
که ضربه هاي روي سر را بايد آرام بوسيد
و بعد لبخند زد و دوباره با شوق راه افتاد
يک روزي که خوشحال تر بودم
مي آيم و مي نويسم که
اين نيز بگذرد
مثل هميشه که همه چيز گذشته است و
آب از آسياب و طبل طوفان از نوا افتاده است
يک روزي که خوشحال تر بودم
يک نقاشي از پاييز ميگذارم , که يادم بيايد زمستان تنها فصل زندگي نيست
زندگي پاييز هم مي شود , رنگارنگ , از همه رنگ , بخر و ببر
يک روزي که خوشحال تر بودم
نذرم را ادا مي کنم
تا روزهايي مثل حالا
که خستگي و ناتواني لاي دست و پايم پيچيده است
بخوانمشان
و يادم بيايد که
هيچ بهار و پاييزي بي زمستان مزه نمي دهد
و
هيچ آسياب آرامي بي طوفان....»

مهدي اخون ثالث