جهان چه ساده است
چون داستانی است
که کودکی
برای خود
بگوید
و این منطق کودکانه
و این سادگیست
که هیچگاه با منطق ما
سازگار نخواهد آمد.

. .

محبت بر خلایق انتهای سادگیست

مردی و مردانگی اخرش اوارگیست





‍

ای کاش تنها یکنفر هم در این دنیا مرا یاری کند
ای کاش می توانستم با کسی درد دل کنم
تا بگویم که .
من دیگر خسته تر از آنم که زندگی کنم
تا بداند غم شبها یم را.
تا بفهمد درد تن خسته و بیمارم را.......
قانون دنیا تنهایی من است..............
و تنهایی من قانون عشق است..
و عشق ارمغان دلدادگیست........
و این سرنوشت سادگیست...

قانون تو تنهایی من است . . . و تنهایی من قانون عشق ! عشق ارمغان دل دادگیست . . . و این سرنوشت سادگیست ! چه قانون عجیبی . . . چه ارمغان نجیبی . . . و چه سرنوشت تلخ و غریبی . . . که هر بار ستاره های زندگیت را ، با دست های خود راهی آسمان پر ستاره کنی . . . و خود در تنهایی و سکوت . . . با چشم های خیس از غرور ، پیوند ستاره ها را به نظاره نشینی . . . و خاموش و بی صدا . . . به شادی ستاره های از تو گشته جدا ، دل خوش کنی . . . و باز هم تو بمانی و . . . نهایی و . . . دوری . . . !

گاه از نوازشش اشک می ریزی ...
و گاه از لحن تندش بی اختیار می خندی !
دیوانگی ِ عشق به همین سادگیست . . .!!!