بعضی خندیدنا از هرچی گریه دردناک تره:)


. .

وقتی تیکه کلام هاش میشه تیکه کلام هات، نوع خندیدنتون شبیه به هم میشه، نوع حرف زدنتون، نوع رفتارتون، علایق و سلیقه هاتون یکی میشه؛ در واقع دارین وارد یه لِول جدیدی فراتر از صمیمیت میشید، شما دارید با هم یکی میشید و حقیقتاً این یکی از زیبا ترین چیزاییه که میتونه برای هر دو نفر اتفاق بیفته.

صبح ها لبخندی بچسبانید گوشه لبتان!
دلیلش مهم نیست،
اصلا نیازی به دلیل ندارد،
لبخند است دیگر،
هفت خان رستم که نیست!
یک لیوان چای تازه دم بنوشید
یک موسیقی خوب برای خودتان پخش کنید
و گذشته و آینده را بگذارید به حال خودشان
مهم همان صبح، همان لبخند،
همان چای، همان موسیقیست..!

قانون پایستگی فقط افسردگی که از بین نمیره، فقط از شکلی به شکل دیگه تغییر پیدا میکنه، یه روز کلا میخندی، یه روز همش گریه میکنی، یه روز خیلی سرحالی، یه روز حوصله هیچ بنی بشری رو نداری، یه روز پر از انگیزه‌ای، یه روز ناامیدترین آدم روی زمینی، یه روز مهربون‌ترینی، یه روز بداخلاق‌ترین، ولی در همه حالت این حس مبهم و سردرگمی که نمیدونی چیه ولت نمیکنه.

" آرام نخندید ... "
خنده مُسری است
شاید کسی مبتلا شود

حال خوبت رو به هیچکس گره نزن، یاد بگیر بدون نیاز به دیگران شاد باشی، بخندی و امیدوار باشی، تو باید خودت دلیل اتفاقات خوب زندگیت باشی.

تو تنها کسی هستی که وقتی میخندی خوشگلی، گریه میکنی خوشگلی، عصبانی میشی خوشگلی، استرس داری خوشگلی، خسته‌ای خوشگلی، و اون وقت‌هایی که اصرار داری که اصلا قیافت خوب نیست، اون وقت‌ها از همیشه خوشگل‌تری.

من گفتم عیبی نداره ولی بعدش دیگه
از ته دل نخندیدم، دیگه نتونستم
اعتماد کنم، یه قسمتی از من برای
همیشه از دست رفت، ذوقم کور شد،
برق چشم‌هام خاموش شد، من گفتم
عیبی نداره ولی تا دلت بخواد عیب
داشت......

انسان دائماً در حال تغییره. چیزی که چند سال پیش فکر می‌کردی درسته، الان برات یه عقیدهٔ مسخره‌ست و به خود قدیمی‌ت می‌خندی. مهم نیست الان چقدر مطمئنی به افکار و نظرت، همیشه یه گوشه ذهنت به خودت بگو «شاید منم دارم اشتباه میکنم و نظراتم ممکنه اشتباه باشه».

من گفتم عیبی نداره، ولی بعدش دیگه از ته دل نخندیدم، دیگه نتونستم اعتماد کنم، یه قسمتی از من برای همیشه از دست رفت، ذوقم کور شد، برق چشم‌هام خاموش شد، من گفتم عیبی نداره ولی تا دلت بخواد عیب داشت.