آدمیزادست و عشق و دل بــه هر کاری زدن
آدم ست و سیب خوردن آدم ست و اشتباه
سوختم دیدم قدیمی ها چه زیبا گفته اند
" دانه ی فلفل سیاه و خال مهرویان سیاه "


{ حامد عسكری }

حواسم بهت هست که دلواپسی
میدونم شبات صاف و پرنور نیست
بذار با همین حس نگاهت کنم
خدا شاهده چشم من شور نیست ..

منو موجا هرروز سیلی زدن
شکستم ولی صخره بار اومدم
کنارم نبودی ببینی چطور
بااین بی کسی ها کنار اومدم

من ساده ی صاف بی تجربه
دلم رو ندادم حرومش کنی
چقد سعی کردم بمونی به پام
چقد سعی کردی تمومش کنی

حواست بهم نیست گمم میکنی
میفتی تو آغوش دیوونگی
همه شهر فهمیده بی تابتم
مگه قول ندادی به هیشکی نگی ؟



{ حامد عسكری }