ماه برای مویه های من است
که این همه بی طاقت می تابد.
من دیری ست که دست دنیا را خوانده ام
اما هیچ ردپایی از تو اینجا نیست
نه راه ، نه کوچه، نه کوه، نه کلمات
پس منزل ات کجاست؟
من باز هم به همین بادیه باز خواهم گشت
ایوب را من از مراثی خود تحمل و ترانه آموخته ام
من فقط برای با تو بودن روزی ست، که نمرده ام هنوز.

" سید علی صالحی "

آه ای صبور قافله ی غم سفر بخیر
راوی روضه های محرم سفربخیر
خلوت نشین نیمه شب ندبه هایاشک
دلگیر بغض های دمادم سفربخیر....
یکسال ونیم غربت و دلتنگی وفراق
یکسال ونیم گریه ی نم نم سفربخیر
ای شاهد مراثی گودالقتلگاه
ای وارث مصیبت اعظم سفربخیر
بغض غریب خاطره های کبودِشام
امن یجیب کوچه ی ماتمسفربخیر
روی کبود ونیلی وآشفته یفراق
موی سپیدو خاکی و درهمسفربخیر
زلفی بخون نشسته سرِنیزه هارهاست
بانو به زیر سایه ی پرچم سفربخیر