ارنست همینگوی از سرطان، مالاریا، ‌التهاب کبدی، دیابت، شکستن ستون فقرات و جمجمه، دو سانحه‌ی هوایی و خونریزی کبد و کلیه جان سالم به در برد ولی در نهایت خودکشی کرد!
آدم‌ها را این چیزها نمی‌کشه، بی دفاع شدن در مقابل رنج، غم و بیماری می‌کشه، ناامیدی و انگیزه نداشتن برای ادامه از بین میره...
آدما را تنها شدن در مقابل مصیبت می‌کشه...

در این روزگار، که ما بیش از هر چیز به امید و ایمان احتیاج داریم،
مگذار ناامیدی، روزنی به اندازه ی سر سوزنی در قلبت پیدا کند و از آنجا هجوم بیاورد
امید را برای روزهای بد، ساخته‌اند، چراغ را برای تاریکی
انسان اگر با مشقّت و درد و مصیبت روبرو نمیشد،
نه به چیزی ایمان می‌آورد،
نه به آینده ای دل می‌بست، و نه از امید، سلاحی میساخت به پایداری کوه ...!

. #نادر_ابراهیمی
. #آتش_بدون_دود

این هم مصیبتیه که وقتی از تنهایی حرف می‌زنی، سریع میگن این همه آدم اطرافته.
تنهایی، نبودن آدم دلخواهه.

آدم باید عاشق باشد، عشق چیز خوبی‌ست. عشق از آدم در برابر خیلی چیزها و اتفاق‌ها محافظت می‌کند. عشق آدم را سرزنده و امیدوار نگه می‌دارد و به آدم نیروی مضاعفی برای جنگیدن و زیستن می‌بخشد.
آدم که عاشق باشد، سخت‌ترین مصیبت‌ها را تاب می‌آورد و در کورترین بن‌بست‌ها، راه پیدا می‌کند.
آدم که عاشق باشد، مانند قهرمان قصه‌ها، از پس هر کاری بر می‌آید، هرچند ظریف و شکننده باشد و نابلد؛ اما عشق به آدم قدرت بی‌نظیر و شگرفی می‌بخشد و هر ناممکنی را ممکن می‌کند.
من فکر می‌کنم قدرتمندترین آدم‌ها، عاشق‌ترینِ آن‌هاست. آدمِ عاشق اراده می‌کند و به حرمت اراده‌اش، تمام موانع، کنار می‌روند و تمام مسیرها هموار می‌شوند و تمام مقصدها نزدیک!
که آدمِ عاشق، نزدیک‌ترینِ موجودات، به خداوند است.
و دوست‌داشتنی‌ترین‌شان...

#نرگس_صرافیان_طوفان

دلِ قرص می‌دانی چیست؟ من دلی قرص می‌خواهم، آنقدر که شب‌ها راحت و بی‌ هیچ نگرانیِ فردا بخوابم و فردا فارغ و آسوده چشم باز کنم به روی تمام زیبایی‌های با شکوهی که انتظار مرا می‌کشند.
خوش به حال دیوانه‌ها! حتما نمی‌دانند چه مصیبتی بر گونه‌ی انسان وارد شده و دنیا را چقدر گند برداشته...
کاش می‌شد دیوانه بود و با دلی قرص و حالی خوش زیست و نگران هیچ چیز نبود...

#نرگس_صرافیان_طوفان

و عشق در زمان مصیبت و بلا قشنگ تر و متعالی تر می شود .

این افتضاح است که
آدم هیچ‌کس را برای پناه بردن
و هیچ شانه‌ای را برای گریستن و هیچ آغوشی را برای قرار یافتن نداشته‌باشد...

این افتضاح است که
در بدترین شرایط روحی،
هرچقدر جستجو کند و
هرچقدر دنبال حجم امن
حضور کسی بگردد،
تنهایی‌اش عمیق‌تر شود....
این افتضاح است که کسی باشد
که در این جهان دراندشت جسما شاید... اما روحا هیچ‌کس را نداشته‌باشد!

این افتضاح است که آدم برای بیان مصیبت‌هاش هم به خودش رجوع کند،
از خودش کمک بخواهد،
با خودش حرف بزند،
خودش را در آغوش بگیرد و
تکیه‌گاه خودش باشد....
این افتضاح است...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌

رفیق تو این دور و زمونه هر کسی واسه خودش یه قصه زندگی داره که واسه خودشه
همه هم فکر می‌کنن مصیبت دیده‌ترین آدم این زندگی‌ان
خواستم بگم که همه این روزای سخت هم می‌گذره هیچ شبی تا آخر موندگار نبوده بالاخره باز می‌شه این پنجره ....


. .

Doğrudur; kitap okumak karın doyurmuyor, ancak karnı tok, beyni boş adamlardan çektiğimiz kadar hiç kimseden çekmedik

درسته کتاب خوندن شکم انسان رو پُر نمیکنه؛ اما مصیبتی که از انسانهای شکم پُرِ مغز خالی کشیدیم، از هیچکس نکشیدیم

‌‌‌‌‌‌.࿐

هر داستان موفقی
شامل یک فصل مصیبت و بدبختی ست..
جا نزن تا به قسمت های خوب داستانت برسی...
شاید هر روز ،روز خوبی نباشه
اما یه چیز خوب در هر روزی وجود داره...