آدم باید کتابهایی بخواند که گازش می‌گیرند و نیشش می‌زنند.
اگر کتابی که می‌خوانیم مثل یک مُشت نخورد به جمجمه‌مان
و بیدارمان نکند،
پس چرا می‌خوانمیش؟
که به قول تو حال‌مان خوش بشود؟
بدون کتاب هم که میشود خوشحال بود.
تازه لازم باشد، خودمان می‌توانیم از این کتاب‌هایی بنویسیم که حال‌مان را خوش می‌کند.
ما اما نیاز به کتابخانه، نیاز به کتابهایی داریم که مثل یک ناخوش‌حالیِ سخت دردناک متاثرمان کند؛
مثل مرگ کسی که از خودمان بیشتر دوستش داشتیم،
دور از همه‌ی آدمها،
مثل یک خودکشی.
کتاب باید مثل تبری باشد برای دریای یخزده‌ی درونمان!


نامه به پدر
فرانتس کافکا

-فال‌مان هرچه باشد
باشد!
حال‌مان را دریاب...

.

عِشق از همانجایی شروع شد
که حالِمان به هیچ چیز خوش نشد
اِلا دوست داشتنش . . .

. .

✨
عِشق از همانجایی شـروع شـد
کـه حالِمان بـه هیچ چیز خوش نشـد
اِلا دوست داشتنش

آدم باید کتابهایی بخواند که گازش می‌گیرند و نیشش می‌زنند.
اگر کتابی که می‌خوانیم مثل یک مُشت نخورد به جمجمه‌مان
و بیدارمان نکند،
پس چرا می‌خوانمیش؟
که به قول تو حال‌مان خوش بشود؟
بدون کتاب هم که میشود خوشحال بود.
تازه لازم باشد، خودمان می‌توانیم از این کتاب‌هایی بنویسیم که حال‌مان را خوش می‌کند.
ما اما نیاز به کتابخانه، نیاز به کتابهایی داریم که مثل یک ناخوش‌حالیِ سخت دردناک متاثرمان کند؛
مثل مرگ کسی که از خودمان بیشتر دوستش داشتیم،
دور از همه‌ی آدمها،
مثل یک خودکشی.
کتاب باید مثل تبری باشد برای دریای یخزده‌ی درونمان!


نامه به پدر
فرانتس کافکا

در میان روزها از "روز دوم" بدم می آید .....
روز دوم بی‌رحم‌ترین روز است و با هیچکس شوخی ندارد ...
در روز دوم همه‌ چیز منطقی ست ...
حقایق آشکار است و به هیچ وجه نمیتوان سر ِخود را شیره مالید..!!

مثلا ، روز اول مهر ...
همیشه روز خوبی بود ...
آغاز مدرسه بود و خوشحال بودیم ...
اما امان از روز دوم ...!!
روز دوم تازه می‌فهمیدیم که تابستان تمام شده است ...

یا مثلا روز دوم بازگشت از سفر ...
روز اول خستگی در می‌کنیم ، حمام می‌کنیم
اما روز دوم ، تازه می‌فهمیم که سفر تمام شده است ...
طبیعت و بگو بخند با دوستان و عشق و حال تمام شده است ...

یا وقتی کسی از دنیا میرود ...
روز اول ، خدا بیامرز است و روز دوم ، عزیز از دست رفته !!

و اما جدایی ...
روزِ اول شوکه‌ایم و شاید حتی خود را آماده کنیم برای زندگی جدیدی که در راه است ...
اما دریغ از روز دوم ...!!
تازه می‌فهمیم کسی رفته...
تازه می فهمیم حال‌مان خوب نیست ...
تازه می فهمیم که تنهایی بد است ...

باید روز دوم را خوابید ...
باید روز دوم را خورد ...
باید روز دوم را مُرد ...