از یک جایی به بعد
ادامه میدهی زندگی را به سمت جایی پرت
دست میکشی از تمامیِ عشق های پاره وقت..
و
پنجرۀ دل را
باز میکنی مُشرف به انزوایی که
با هیچ آغوشی معامله نمی شود ..

{ حمید رضا هندی }

ای کاش میشد فهمید که در دل آسمان چه میگذرد که امشب با ناله بغض آلود بر دیار این دل خسته اشک می ریزد.

نمیدانم چرا امشب واژه هایم تر شده اند مثل آسمان که امشب میبارد... و انکه باران بر لبه پنجرۀ احساسم می نشیند و چشمانم را نوازش میدهد تا شاید از لحظه های دل تنگی گذر کنم.

این شب ها چشم های من خسته است گاهی اشک گاهی انتظار...

این سهم چشم های من است.