عجب ماه رمضوني بود امسال

گرماي هوا به كنار

دل خون مادرهاي داغدار غزه رو كجاي دلمون بذاريم؟

چشم هاي تو قهوه ي ترک است ، ابروانت هواي کردستان
خنده هايت کلوچـه ي فومن ، گريه هاي تــو چــاي لاهيجان

ساحل انزلـي ست چشمانت ، مـــوج ها آبروت را بردند
تن داغ تو ماسه ي درياست ، توي گرماي ظهر تابستان

اي درخت مبـــارک نارنـــج ، تــو چــراغ محــله ي مــــايــي
مرد همسايه ي شما دزد است شاخه ات را براي من بتکان

مثل اخبار تازه مي ماني كه به چشم كسي نيامده اي
نكند ناگهـــان يكي برسد برساند تــــو را به گوش جهان

خبــر قتل عام آدم ها صبــح يک روز در مزارشريف
خبر يک تصادف خونين عصر يک روز جاده ي تهران

خبــر دستگيــري صدام مثـــل يک انفجـــار در بغداد
خبر دستگيري يک صرب توي شبه جزيزه ي بالكان

آن چنان تشنه ام اگر بدهند آب هاي مديترانه كم است
خبـــر چند شاخــــه ي زيتــــون خبــــر انتفاضـه و لبـنان

مستي و مي روي به جانب چپ، مستي و مي روي به جانب راست
گــــاه مثل مقاله اي در شـرق گـــاه چـــــون سرمقاله ي كيهـــــان!!

ماه مرداد بي تو مي گذرد حيف اين هفت تيـر خالي نيست
من خودم پيش پيش مي ميرم ديگر اين قدر ماشه را نچکان

به تو مي انديشم
و به گلدان گل سرخ كه پرورده ي توست
و به اشياي اتاق كه غريبانه مرا مينگرند
و به گرماي تنت
كه نصيب دگريست...
كاش عشق مسري بود.....

چقدر خوشبختم!

می توانم عکس سياه و سفيد تو را ببوسم

و

باور کنم

که در آن سوی سواحل رويا،

با تماس نابهنگام گرمايی

به گونه ات

از خواب می پری!

هيچ چيز در طبيعت براي خود زندگي نميکند
رودخانه ها آب خود را مصرف نميکنند
درختان ميوه خود را نمي خورند
خورشيد گرماي خود را استفاده نميکند
ماه ، در ماه عسل شرکت نميکند
گل ، عطرش را براي خود گسترش نميدهد
نتيجه :
زندگي براي ديگران ، قانون طبيعت است . . .

من رسم دوستي ام مثل نان نيست
که گرمش سر سفره دل باشد
و سردش سهم نمکي
چه گرماي حضورت و چه سرماي نبودنت را دوست دارم