امشب از باده خرابم کن و بگذار بمیرم
غرق دریای شرابم کن و بگذار بمیرم

زندگی تلخ تر از زهر بود گر تو نباشی
بعد ازین مرده حسابم کن و بگذار بمیرم

تا به کی حلقه شوم سر بدر خانه بکوبم
از در خانه جوابم کن و بگذار بمیرم

قصه ی عشق بگوش من دیوانه چه خوانی؟
بس کن افسانه و خوابم کن و بگذار بمیرم

گر چه عشق تو سرابی ست فریبنده و سوزان
دلخوش ای مه، به سرابم کن و بگذار بمیرم

اشک گرمم که به نوک مژه چون شمع بلرزم
شعله شو، یکسره آبم کن و بگذار بمیرم

خسته شد دیده ام از دیدن امواج حوادث
کور چون چشم حبابم کن و بگذار بمیرم

((شعر از استاد شهریار))

پاسخ بده ! سکوت مجابم نمی کند
حس می کنم که هیچ حسابم نمی کند

در اولین نگاه به خود مژده داده ام -
این چشم، تا همیشه جوابم نمی کند

گفتم که شاعرانه به او فکر می کنم
گفتم بسازدم که خرابم نمی کند

حیفا که دلخوشی ست! ولی دلخوشم. - سکوت -
دلخوش به وعده های سرابم نمی کند

حرفم ولی نگفته نماند : سکوتِ تان
سرشارِ آن تغزلِ نابم نمی کند

پیری چه کرده با من و شعرم ! که همسرم
حتی نظر به جلدِ کتابم نمی کند ...

{ محمدعلی بهمنی }