واژه های شعرهایم را چراغانی کنید
دلبرِ نامهربان را شعر درمانی کنید

بی وفا باور ندارد عاشق چشمش شدم
این دل دیوانه را باید که قربانی کنید

جشن و شادی ها گرفته پای برهم میزنیم
با شعف چون عاشقان باید غزلخوانی کنید

دست نازش را گرفته چون عروسی باوقار
بر بساط عیش چشمم خوب مهمانی کنید

#مهتاب_بهشتی

نزدیک غروب هیجان آور کوچه
من باز به شوق تو نشستم سر کوچه

گل های سر روسری ات مثل همیشه
زنبور عسل ریخته سرتاسر کوچه

از دوختن چشم قشنگت به زمین است
نقشی که چنین حک شده در باور کوچه

اینگونه نگین در همه ی عمر ندیدم
اینقدر برازنده بر انگشتر کوچه

« گل در برو می در کف و معشوق ... » خدایا
من مست غزلخوانی سکرآور کوچه

لب تر کن تا ور بکشد پاشنه اش را
بی واهمه یکبار دگر قیصر کوچه

من کشته ی این عشقم و باید بگذارند
فردای جهان نام مرا برسر کوچه