حال مرا نپرس
ڪہ هنجارها مرا
مجبور مےڪنند بگویم ڪہ بهترم...




.. ..

وامانده ام که تا به کجا می توان گریخت,

از این همیشه ها که ندارند باورم ,

حال مرا نپرس که هنجارها مرا

مجبور می کنند بگویم که بهترم...

مردم چه می کنند که لبخند می زنند ؟ *** غم را نمی شود که به رویم نیاورم
حال مرا مپرس که هنجارها مرا *** مجبور می کنند بگویم که : بهترم ...
" نجمه زارع "

وامانده ام که تا به کجا می توان گریخت,

از این همیشه ها که ندارند باورم ,

حال مرا نپرس که هنجارها مرا

مجبور می کنند بگویم که بهترم...

روزگار کودکی یادش بخیر آنهمه شور و شرر یادش بخیر

طفل بودم بر لبم فریادها آن سکوت ذهن ها یادش بخیر

از تمام شهر و ناهنجارها لی لِی عصرانه ام یادش بخیر

اندکی بودم ولی بی منتها بیدل از جرم و ریا یادش بخیر

من نمیدانم چه شد حالا کجاست؟ خنده مستانه ام یادش بخیر

هر چه عمرم رفت گویی دل برفت پاکی و صدق و صفا یادش بخیر