در قلّه هاے بے کسے ام خوبم!
اینجا که ابرهاے رها هستند
لبخند می‌زنم! که از این بالا
مردم شبیهِ مورچه ها هستند...
#سید_مهدی_موسوی

من آسمانِ پر از ابرهاے دلگیرم
اگر تـو دلخورے از من..
من از خودم ســیــرم...

گاهی هم به خـودت سـر بزن!
حالِ چشمهایت را بپرس و دستی به سر و روے احساست بڪش
رو به روےآیینه بایست و تمام تنهاییـت
را محڪم در آغوش بگیر و با صداے بلند
به خودت بگو ڪه توتنها دارایـیِ من
هستی؛
بگو ڪه با همـه ے ڪاستی هاے جسمی
و روحی، تو را بی بهانه و عاشـقانه
دوسـت دارم!
براے خودت وقت بگذار،با مهربانـی
دستت را بگیر و به هواے آزاد ببر
نگذار احسـاس تنهایی ڪنی ، نگذار
ابرهاے سیاه، چشـم هایت را از پا
دربیـاورد...
مطمئـن باش
هرگز ڪسی دلسوزتر از تـو
نسبت به تو پیدا نخواهد شـد!

(مینا آقازاده)