عاشق کسی شو که روح و جانت را قدر میداند، قدرتت را می شناسد، وتا عمق استخوانش دوستت دارد...

ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺭا ﺟﺎﺭﻭ ﻣﻲﻛﺸﺪ
ﭘﻮﻛﻲ اﺳﺘﺨﻮاﻧﺶ ﺭا ﻗﺎﻳﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ
ﺭﻧﮓ ﺩﻛﻤﻪ‌ﻫﺎﻱ ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻓﺮﻕ ﺩاﺭﺩ
ﻫﻴﭻﻭﻗﺖ ﺑﻪ اﻟﻤﭙﻴﻚ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ
اﻣﺎ ﻳﻚ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ اﺳﺖ
مادر ...

مــــــــ❤ـــــــادر...
باغبانی است بزرگ منش ،
جفای خار می کشد تا گل بپروراند .
مادری که هیزم بر دوش دارد
پوکی استخوانش رو پنهان می کند
و رنگ دکمه های لباسش با همه فرق دارد
هیچ وقت به المپیک نرفته
ولی یک قهرمان است...

زنی که راهروها را جارو میکشد….
و پوکی استخوانش را قایم میکند.
ورنگ دکمه های لباسش با هم فرق میکند.
لازم نیست المپیک رفته باشد…او قهرمان است

آدمی که دوستت دارد
خیلی زود برایت عادی می شود ،
حرف هایش، دوستت دارم هایش ..
و تو خیلی زود کلافه میشوی
ازبهانه هایش، اشکهایش، توقع هایش ..
و چون تصور میکنی که همیشه هست،
همیشه دوستت دارد ؛
هیچوقت نگاهش نمیکنی
نگرانش نمیشوی ،
برای از دست دادنش نمی ترسی
او همیشه هست
اما او هم آدم است ..
روزی که کارد به استخوانش برسد
کوله بار اندوهش را برمی دارد
و بی سر و صدا می رود ..
حسی به من می گوید
آن روز، بی اراده صدایش می زنی
اما جوابی نمی آید ..
فقط برایت
جای پایش می ماند !