مادر یعنی به تعداد همه روزهای گذشته تو، صبوری!
مادر یعنی به تعداد همه روزهای اینده تو، دلواپسی!
مادر یعنی به تعداد آرامش همه خوابهای کودکانه تو، بیداری!
مادر یعنی بهانه بوسیدن خستگی دستهایی که عمری به پای بالیدن تو چروک شد!
مادر یعنی بهانه در آغوش کشیدن زنی که نوازشگر همه سالهای دلتنگی تو بود!
آغوش مادر :یعنی اغوشی که با اون به آرامش می رسی و هیچوقت ازش سیر نمی شی!

غمگینم
به سراغ حافظ می روم
همین را می گوید:
« برود از دل ِ من
وز دل ِ من,,,,,,,,, آن نرود »
می گذرم از تو
تو را می سپارم به امان خدا
و به بی امانیِ اغوشی
که امانت را بریده...!
)سمانه سواذی)