ظالمان از قلب مردم ، عشق را دزدیده اند
خنده را از لب گرفته ، گریه را بخشیده اند

گفته بودند ، خنده بر هر درد بی درمان دواست
این دوا از ما گرفته ، درد را بخشیده اند

آن چنان در غم گرفتاریم و از هم بی خبر
چون که رسم عاشقی را از جهان برچیده اند

در زمان ما محبت پیشه ای پرسود نیست
هر که شد کارش محبت دیگران خندیده اند

تکه ای از سنگ شد یک گوهر کمیاب و ناب
سنگ را قیمت نهاده ، جای دل بخشیده اند

قصدت که پرواز باشد
بساط
قفس برچیده می شود...

روزی خواهم امد ..... وپیامی خواهم اورد......ودر رگها نور خواهم

ریخت.و صدا خواهم زد .ای سبد هایتان پر خواب:سیب اورده ام

سیب سرخ خورشید....

خواهم امد گل یاسی به گدا خواهم داد

زن زیبای جذامی را گوشواره دگر خواهم بخشید

کور!را خواهم گفت چه تما شا دارد باغ

هر چه دشنام از لب خواهم برچید ...

خواهم امد سر هر دیواری میخکی خواهم کاشت

پای هر پنجره شعری خواهم خواند

هر کلاغی را کاجی خواهم داد

دوست خواهم داشت