چون سوخته شدی
نور باشی....


"تمهیدات
عین القضات همدانی "

دنبال وجهی می گردم
که تمثیل تو باشد
زلالی چشم هایت...بی پایانی آسمان
مهربانی دست هایت...نوازش گندم زار
و همین چیزهای بی پایان
نمی دانستم دلتنگیت
قلبم را مچاله می کند
نمی دانستم وگرنه
از راه دیگری
جلو راهت سبز می شدم
تمهیدی،تولد دوباره ای،فکری
تا دوباره
در شمایلی دیگر
عاشقت شوم
گفته بودم دوستت دارم؟!

داد درویشی از سر تمهید / سر قلیان خویش را به مرید

گفت از دوزخ ای نکو کردار / قدری آتش به روی آن بگذار

بگرفت و ببرد و باز آورد / ِعقد گوهر ز دُرج راز آورد

گفت در دوزخ آنچه گردیدم / درکات جحیم را دیدم

آتش هیزم و زغال نبود / اخگری بهر انتقال نبود

هیچکس آتشی نمی افروخت

زآتش خویش هر کسی می سوخت ....