از بایزید پرسیدند
از نماز
گفت پیوستن است و پیوستن نباشد مگر بعد از گسستن از تعلقات خویش ...
گفتند : راه به خدای چگونه است ؟
گفت : غایب شو از راه .و پیوستی به الله .
گفتند : چرا مدح گرسنگی میگوئی؟
گفت : اگر فرعون گرسنه بودی هرگز نمیگفت :انا ربکم الاعلی"منم خدای بلند مرتبه"
گفتند : نشان متکبر چیست ؟
گفت : آنکه در هژده هزار عالم نفسی ببیند خبیثتر از نفس خودش.
گفتند : بر سر آب می روی؟
گفت : چوب پاره ای بر آب برود
گفتند : در هوا میپری؟
گفت : مزغ هم در هوا میپرد .
گفتند : به شبی به مکه میروی ؟
گفت : جادوی در شبی از هند به دماوند میرود .
گفتند : پس کار مردان چیست ؟
گفت : آنکه دل در کس نبندد به جز خدای ...

جز حقیقت، هر آنچه میگوئیم
هایهوئی و بازی و هوسی است
چه توان کرد! اندرین دریا
دست و پا میزنیم تا نفسی است
نه تو را بر فرار، نیروئی است
نه مرا بر خلاص، دسترسی است
همه را بار بر نهند به پشت
کس نپرسد که فاره یا فرسی است
گر که طاوس یا که گنجشکی
عاقبت رمز دامی و قفسی است