‏برای خلاص شدن از تنهایی رو خودتون تخفیف نذارید ..

هیچوقت سوپرایز نشدم، هیچوقت کسی تو تنهاییام دنبالم نیومد، هیچوقت کسی برای خودم بهم پیام نداد، هیچوقت هیچ آدمی برای من اون آدمی نبود که من برای آدم‌های زندگیم بودم، هبچوقت کسی خوشحالم نکرد، خلاصه من همیشه فقط خودم و خودم بودم، این باعث شد قوی‌تر از قبل بشم و بدونم که من فقط خودم رو دارم.

آدم وقتی یکیو یه مدت دوست داره
و بعدش ازش متنفر نمی‌شه، همین می‌شه
که جناب جمال ثریا می‌گن:
"دیدم که از دستت عصبانی نیستم، دلشکسته نیستم، قهر نیستم خلاصه اینکه من با تو دیگر هیچ چیز نیستم."

جناب قبانی میگه «خلف الإهتمام تختبئ کل معانی الحب»، عشق وابسته به یک‌چیزه؛ «توجه». میگه: «اگه کسی بهت گفت دوستت دارم، ولی بهت توجه نکرد، بدون که دوستت نداره. ولی اگر کسی حواسش بهت بود، از غصه‌ت غمگین شد، تو جمع‌ها نتونست بهت بی‌توجه باشه و همیشه پیگیرت بود، حتما دوستت داره.»
خلاصه که اینجوریاس، خودتونو گول نزنید!


. .

خلاصه نظریه درماندگی آموخته شده مارتین سلیگمن اینه که؛
تجربه تونستن، تونستن میاره
و تجربه نتونستن، نتونستن.

یا با هم و برای هم بمیریم، یا با هم و برای هم زندگی کنیم. هر کجا از زندگی‌م که خلاصه‌شده در تو باشه رو دوست دارم.

کل زندگیم خلاصه می‌شه تو این بیت از هلالی جغتایی که میگه:

پای در دامن غم ، سر بگریبان ملال

♡

از دست دادنِ بعضی آدما و‌ روابط اسمش «از دست دادن» نیست از دستش خلاص شدنه..

نمی‌دونم وقتی بودی بیشتر دوستت داشتم یا حالا که نیستی؛ خلاصه که بدون آره٫ ما تا همیشه شما رو دوست داریم. حالا یه روزی کمتر، یه روزی بیشتر.

آلبر کامو تموم حرفی که می‌خوام بهت بزنم رو تو این جمله خلاصه کرده میگه:

‏من دیگر میهنی ندارم مگر تو 🤍

♡