درونم جنگ است،
نه بین خیر و شر،
بلکه بین من و من،
بین کودکی‌ام که هنوز عشق می‌خواهد،
و بالغی که یاد گرفته فقط دوام بیاورد.
و در این میان،
نه پناهی هست،
نه آغوشی امن،
فقط سکوتی که همه چیز را در خودش می‌بلعد

تو به اندازه‌ی وقتی که برای فهمیدن خودت صرف کردی، بالغی!

نادر ابراهیمی توی یکی از نوشته هاش یک جمله‌ی خوب داره که میگه :

آدم ها سعی میکنن بهت نزدیک بشن،
بعد شما را به تو و تو را به هیچ بدل میکنن،
به نظرم بر هر فرد بالغی واجبه که این رو بزنه پشت در ورودی خونه اش و صبح به صبح که میخواد از در بیرون بره، مرورش کنه ...!

. .