حس عجيبيه : وقتي ميفهمی عاشق شدی.... وقتي ميفهمی بهش دلبسته شدی و دلت نميخواد ازا ين دلبستگی دل بكنی..
حس عجيبيه : وقتی دلت ميخواد بخاطر هر كاری ازش اجازه بگيری و از كوچيكترين كاراش باخبر باشی..
حس عجيبيه : وقتی با دو دقيقه دير جواب دادنش تو دلت نگرانی موج ميزنه..
روزی كه ميبينيش دلت از خدا ميخواد كه زمان رو همونجا متوقف كنه و وقتی مجبوری ازش خداحافظی كنی،خيلی زود دلت براش تنگ ميشه انگارسالهاست كه نديديش..
حس عجيبيه : وقتی نسبت به تموم وجودش حريصی وتمومشو مال خودت ميدونی..
خيلی عجيبه وقتی حاضر نيسی اين حسو با تموم دنيا عوض كنی

براي صدقه دادن، داخل جيبهايمان بدنبال کمترين مبلغ سکه ميگرديم..!

آن وقت ازخداوند فردوس اعلي وبالاترين درجه بهشت هم ميخواهيم...!!

چه ناچيز مي بخشيم...

و چه بزرگ تمنا ميکنيم...!

اگر سهراب سپهري در زمان ما دانشجو بود !
اهل دانشگاهم
رشته ام علافيست
جيبهايم خاليست
پدري دارم
حسرتش يک شب خواب!
دوستاني همه از دم ناباب
و خدايي که مرا کرده جواب
اهل دانشگاهم
قبله ام استاد است
جانمازم نمره!
خوب ميفهمم سهم آينده من بيکاريست
من نميدانم که چرا ميگويند
مرد تاجر خوب است و مهندس بيکار
و چرا در وسط سفره ما مدرک نيست
چشم ها را بايد شست
جور ديگر بايد ديد
بايد از مردم دانا ترسيد!
بايد از قيمت دانش ناليد!
وبه آنها فهماند
که من اينجا فهم را فهميدم
من به گور پدر علم و هنر خنديدم

دارم مسواک ميزنم بابابزرگم دندون مصنوعي ش
رو آورده گذاشته تو جيبه پيرهنم ميگه يه دستي
هم به دندونا ما بزن