من خیلی قوی ام، خیلی منطقی ام، خیلی عاقلم،

به شرطی که طرف مقابلم #تُ نباشی

من قوی ام؛

چون ضعف های خودم را می دانم.

من زیبایم؛

چون از عیب هایم آگاهم.

من عاقلم؛

چون از اشتباهم درس میگیرم.

من عاشقم؛

چون نفرت را حس کرده ام...

و می توانم بخندم.

ببخش مرا...
اگر کمم
اگر کوتاهم و بریده بریده
اگر زبانم گاهی دورت نمیگردد،مرا ببخش!
اگر تلخم،
اگر پر از جای خالی،
اگر نمی بینم آنچه زیباست
و نمی شنوم انچه فریاد است!
ببخش که پرم از اگر ها،اما ها،شاید ها!
ببخش که در الفاظ حیرانم و نمی یابم عطر ترنج را!
مرا ببخش که خسته ام
که کودکم
که زورم نمیرسد به احساست!
که اینجایم،که آنجایی،که سفری در پیش نیست!
مرا ببخش که پرم از حرف های اضافه!!
مرا ببخش که دوست داشتنت را از یاد می برم...
که نفس نمی کشم!
که می میرم!
مرا ببخش که یک دیوانه ی عاقلم
که یک عاقل دیوانه ام..!
مرا ببخش که هنوز یک عاشقم