خواستم اين اربعين را كربلا باشم، نشد

از نجف، پاي پياده... كربلا باشم، نشد

آرزويي در دلم ماند و ... همين ... بغضم گرفت

خواستم با مادرم در كربلا باشم، نشد

رأس ساعت، پخش زنده، ارتباط مستقيم

خواستم همراهتان تا كربلا باشم، نشد...

زائران بين نمازي در حرم يادم كنيد

هر نمازي خواستم در كربلا باشم، نشد

ميروم مشهد و با آقام درد و دل كنم

خواستم اين اربعين را كربلا باشم، نشد...

گاهي اگر با ما صحبت كرده باشي
پيشش اگر از ما شكايت كرده باشي
حتي اگر بي انكه مشتاقان بدانند
يك شب نمازي را امامت كرده باشي
يا در لباس ناشناسي در شب قدر
از خود حديثي را روايت كرده باشي
پس مردمك هاي نگاه ما عميق اند
تو حاضري بي انكه غيبت كرده باشي...

منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد
صبح همراه سحرخیز جوانش برسد

خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد
ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد

پرده ی چاردهم وا شود و ماه تمام
از شبستان دو ابروي کمانش برسد

لیله القدر بیاید لب آیینه ی درک
سوره ی فجر به تاویل و بیانش برسد

نامه داده ست ولی عادت یوسف اینست
عطر او زودتر از نامه رسانش برسد

شعر در عصر تو از حاشیه بیرون برود
عشق در عهد تو دستش به دهانش برسد

ظهر آن روز بهاري چه نمازي بشود
که تو هم آمده باشی و اذانش برسد