بگو،
بیشتر اما سکوت کن!
بگذار بدانی،
که هنوز چشم‌هایت خواندنی‌اند!
بگذار بدانی،
آیا هنوز کسی هست
که به سکوتت گوش دهد؟

ای بی نشان ای که خدارانشانه ای
هرسونشان توست ولی بی نشانه ای
زهرای پاک,ای غم زیبای دلنشین
توخواندنی ترین غزل عاشقانه ای....

حس نوشتن دارم و یک دنیا حرف





اما این بار واژه ها حقیرند برای بیان فریاد دلم





پس : سکوت خواهم کرد شاید وجدان تقدیرم به درد بیاید





فقط شنیدنی ترین و خواندنی ترینش آخرش است





وآخر نوشته من این شد :





زندگی مرا بارها و بارها درهم کوبید و می کوبد





اما صدای شکستنم را کسی نخواهد شنید





این منم





« قهرمـــان خــودم »

خدا را بخوان...
تا خدا تو را از خواندنی ها قرار دهد...

منتظر مانده زمین تا که زمانش برسد
صبح همراه سحرخیز جوانش برسد

خواندنی تر شود این قصه از این نقطه به بعد
ماجرا تازه به اوج هیجانش برسد

پرده ی چاردهم وا شود و ماه تمام
از شبستان دو ابروي کمانش برسد

لیله القدر بیاید لب آیینه ی درک
سوره ی فجر به تاویل و بیانش برسد

نامه داده ست ولی عادت یوسف اینست
عطر او زودتر از نامه رسانش برسد

شعر در عصر تو از حاشیه بیرون برود
عشق در عهد تو دستش به دهانش برسد

ظهر آن روز بهاري چه نمازي بشود
که تو هم آمده باشی و اذانش برسد