گاهی آرامشی که دنبالش میگردی، پشت پرده‌ی همون اضطرابیه که همیشه سرکوبش کردی! روان خسته، سکوت نمی‌خواد! گوش شنوا می‌خواد.

من هرگز در زندگی
به‌اندازه‌ی الان
که خودم را به‌تمامی
به تو سپرده‌ام
احساس امنیت نکرده‌ام 🫀

- آلبر کامو

♡

.
چه زیبا گفت #سهراب سپهری:
ﺧﺪﺍ ﮔﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺯ ﺭﻭیُ ﻛﺎﺭ آﺩﻣﻬﺎ
ﭼﻪ ﺷﺎﺩﻳﻬﺎ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮﻫﻢ
ﭼﻪ ﺑﺎﺯﻳﻬﺎ ﺷﻮﺩ ﺭﺳﻮﺍ
یکی ﺧﻨﺪﺩ ﺯ آﺑﺎﺩی
یکی ﮔﺮﻳﺪ ﺯ ﺑﺮﺑﺎﺩی
یکی ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﺷﺎﺩی
یکی ﺍﺯ ﺩﻝ ﻛﻨﺪ ﻏﻮﻏﺎ
ﭼﻪ ﻛﺎﺫﺏ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺻﺎﺩﻕ
ﭼﻪ ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻛﺎﺫﺏ
ﭼﻪ ﻋﺎﺑﺪ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻓﺎﺳﻖ
ﭼﻪ ﻓﺎﺳﻖ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻋﺎﺑﺪ
ﭼﻪ ﺯشتی ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺭﻧﮕﻴﻦ
ﭼﻪ ﺗﻠخی ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺷﻴﺮﻳﻦ
ﭼﻪ ﺑﺎﻻﻫﺎ ﺭﻭﺩ پایین
ﭼﻪ ﺍﺳﻔﻠﻬﺎ ﺷﻮﺩ ﻋﻠﻴﺎ
ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮی ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﻧﻤﻴﺪﺍﺭﺩ !...

نمی‌شود که فقط بجنگی و تلاش کنی و وسط بمباران مشکلات دوام بیاوری و با یک حفره‌ی خالی در قلبت راه بروی و زندگی کنی! نمی‌شود که از درون احساس فقدان داشته‌باشی و از بیرون آرام و خونسرد به نظر برسی. نمی‌شود که در قبال عمیق‌ترین زخم‌ها و نیازهای وجودی‌ات پاسخی دریافت نکرده‌باشی و بهبود نیافته‌باشی و فراموش کرده‌باشی و به حواشی دلخوش شده‌باشی.
تا کجا می‌توان سرسپرده و تسلیم شرایط بود و طغیان نکرد و فریاد نزد؟
بالآخره یک‌جایی کم می‌آوری و صبرت تمام می‌شود و  سد دفاعی اندوهت می‌شکند و تمام بغض‌های فرو خورده‌ات را درست در جایی که هیچ‌کس فکرش را نمی‌کند می‌شکنی و به وسعت اقیانوس بی‌اختیار هق‌هق می‌کنی و اشک می‌ریزی و فریاد می‌زنی ...
ما چه می‌دانیم در دل آدم‌ها چه می‌گذرد؟!

#نرگس_صرافیان_طوفان

به قانون دنیا اعتماد کن!
وقتی آدمی از زندگیت میره ناراحت نباش.
سیستم دنیا خودش ادمایی که پشت پرده دشمن تو بودن رو حذف میکنه
هیچ رفتنی بی دلیل نیست عزیزمن.

هیچکس هیچوقت نمیتونه از ته قلب ببخشه
همیشه از پشت پرده مغزش باهاش کلنجار میره.

به تو اعتماد دارم آن‌هم در زمانه‌ای که حتی از تصویرم در آینه می‌ترسم.
به تو اعتماد دارم چرا که هیچ‌گاه تنهایم نگذاشتی... حتی در روزهایی که با دلم لج کرده بودم و صدایت نمی‌زدم.
به من اعتماد کن؛ من که خودم را به تو سپرده‌ام و می دانم آن‌قدر واقعیت داری که کابوس‌هایم را نیز عاقبت به خیر می‌کنی.
به من اعتماد کن، قول می‌دهم که امروز از دیروز عاشق تر باشم و فردا...
فردایم را تو بساز.


. .

من هرگز در زندگی، به‌اندازه‌ی الآن که خودم را به‌تمامی به تو سپرده‌ام،
احساس امنیت نکرده‌ام.

- از نامه‌های عاشقانه #آلبرکامو‌به‌ماریا

فهمیدم که بله، آدم می‌تواند همزمان به خریدن پرده‌های تازه برای خانه‌اش، و رفتن به کوه و دیگر برنگشتن فکر کند.

این روزها هوا پُر شده از آرزوهای خوب، که برایت به بادها سپرده‌ام. کاش پنجره‌ات باز باشد ...


. .