بر زخم هایم تیغ تو مرهم اگر باشد
تاثیرش از دیگر دواها بیشتر باشد

تا کی چراغ خانه ام خاموش خواهد ماند؟
تا کی درخت خانه ام بی برگ و بر باشد؟

تاخیر تو چیز عجیبی نیست تا وقتی
دنیا اسیر زرق و برق سیم و زر باشد

فهمیده ام این سالها این را که کافی نیست
تنها دو چشمم از غم عشق تو تر باشد

باید شبیه موج ها از جای برخیزم
باید که بیش از پیش آهم شعله ور باشد

(سید علیرضا شفیعی)

بنویس که ازهمان دواها بخورم
بگذار که از قشنگیت جابخورم
از شوق زیارت تو خانوم دکتر
مجبور شدم دوباره سرما بخورم

حمید کاشانی

یکم منکراتی شد تقصیرشاعرمیباشد