لحظه ی دیدنت انگار که یک حادثه بود
حیف،چشمان تو این حادثه رادوست نداشت

سیب راچیدم ودر دلهره ی دستانم
سیب رادید!! ..ولی دلهره رادوست نداشت

تا سه بس بودکه بشمارم ودردام افتد
گفت یک..گفت دو.. افسوس سه رادوست نداشت

من تو خط موازی؟ ..نرسیدن..؟هرگز
دلم این قاعده ی هندسه رادوست نداشت

درس منطق نده دیگرتوبه این عاشق که
ازهمان کودکیش مدرسه رادوست نداشت.

لحظه ی دیدنت انگار که یک حادثه بود
حیف،چشمان تو این حادثه رادوست نداشت

سیب راچیدم ودر دلهره ی دستانم
سیب رادید!! ..ولی دلهره رادوست نداشت

تا سه بس بودکه بشمارم ودردام افتد
گفت یک..گفت دو.. افسوس سه رادوست نداشت

من تو خط موازی؟ ..نرسیدن..؟هرگز
دلم این قاعده ی هندسه رادوست نداشت

درس منطق نده دیگرتوبه این عاشق که
ازهمان کودکیش مدرسه رادوست نداشت.

#رویای_میم_

خودت باش
به اعتبار هیچ شانه ای اشک نریز
آدمی به خودی خود نمی افتد
اگر بیفتد...
ازهمان سمتی میوفتد که تکیه کرده است

خودت باش
به اعتبار هیچ شانه ای اشک نریز
به اعتبار هر اشکے شانه نباش
آدمے به خودی خود نمی افتد
اگر بیفتد
ازهمان سمتے میوفتد که تکیه کرده است

سنجاق قفلی ها را دوست دارم

ازهمان کودکی دوستشان داشتم
نه اینکه حس نوستالژی باشند ها ! نه !
آنها بانی وصل اند اما خودشان بی وصل میمانند
خم میشوند ؛
ولی خم به ابرو نمیآورند
زنگ میزنند ؛
کج میشوند ولی خودشان زنگار به دلت نمیزنند ..
تیزند ؛یکرنگ ؛ ساده و بی آلایش..
کاش هیچ وقت سنجاق زندگی گم نشود،
همان سنجاقی که تو را به این زندگی وصلت میکند،
حسی که درون هر آدمی زنده است،
شاید حسی قشنگ باشد از یک دوست
یک همراهی ....
که به تو یاداوری کند امید و زندگی را ،
شاید آدم هایی باشند که تو را همراهی کرده اند تا بدین جا برسی،
شاید حسی قدیمی که هروقت زنده میشود سرشار از شور و شوق میشوی..
آدم ها همه سنجاق هایی دارند که به زندگی وصلشان میکند،
حالیشان میکند که به این زندگی چقدر وابسته اند.

دخترهاازاولین روزتولددلبسته میشوند...
حتی به عروسک هایشان!
دخترهاازهمان روزهایادمیگیرند
که هرکسی رافکرمیکند برای خودشان است؛
عاشقانه دوست داشته باشند.

صدسال ره مسجدو میخانه بگیری...
عمرت به هدرفته...اگردست نگیری..
بشنو ازپیرخرابات...تواین پند..
هردست ک بدی ازهمان دست بگیری..

بنویس که ازهمان دواها بخورم
بگذار که از قشنگیت جابخورم
از شوق زیارت تو خانوم دکتر
مجبور شدم دوباره سرما بخورم

حمید کاشانی

یکم منکراتی شد تقصیرشاعرمیباشد

گاهی چقدر دلم هوس شیطنت میکند...ازهمان شیطنت هایی که حرف توپشت سرآن است که می گویی مگه دستم بهت نرسه

هیچ دری راپشت سرخود نبندیم...
شاید‎...... ‎
پس ازفروکش کردن غرورمان...،
لازم شدازهمان دربرگردیم....!